Peygamber (s.a.s.) Efendimiz, iftar edeceği zaman özel yiyecekler aramaz, yemek ayrımı yapmaz, sofrada ne bulursa onunla iftar ederdi.
Hz. Peygamber’in (s.a.s.) iftar sofrası, lüks ve israftan uzak, son derece sade idi. Medine’de Efendimiz’in (s.a.s.) yanında büyüyen Enes b. Mâlik (r.a.) Resûlullah’ın (s.a.s.) iftarını şöyle anlatmıştır: “Resûlullah akşam namazını kılmadan önce birkaç taze hurma ile eğer yoksa kuru hurma ile iftar ederdi, o da yoksa birkaç yudum suyla orucunu açardı.” (Ebû Dâvûd, Savm 21; Tirmizî, Savm 10)
İbni Ömer (r.a.) Hz. Peygamber’in (s.a.s.) iftar ettikten sonra şöyle dediğini haber vermektedir: “Susuzluk gitti, damarlar serinledi ve inşallah sevap da gerçekleşti.” Yine aynı yerde Peygamber (s.a.s.) Efendimiz’in iftar ettiği zaman “Allah’ım! Sadece senin rızan için oruç tuttum ve senin verdiğin rızıkla orucumu açtım” dediği nakledilmektedir. (Bknz. Ebû Dâvud, Savm, 22)
Muaz ibni Zühre (r.a.) anlatıyor:
“Resulullah (s.a.s.) iftar ettiği zaman ellerini açıp şu duayı okurdu:
Allahümme leke sumtü ve bike amentü ve aleyke tevekkeltü ve alâ rizgıke eftertü.
Allah’ım Senin rızân için oruç tuttum. Sana inandım. Sana güvendim. Senin rızkınla orucumu açıyorum.” (Ebû Dâvud, Savm, 22)
Hakkında bir yorum “İftar duası nasıl yapılır”